The Match Maker.....!!

Today is special not just for me but for the whole of our family.

Again, Family by itself is a subjective word - I just don't mean the first circle family but also to an extend of bigger circle...!!

Yeah, Today afternoon there is going to be a marriage fixed up in our family - the discussion on exact date & formalization is what the entire family is excitedly looking forward to....!!
My niece is getting married to a First cousin of our family.....!!

Its sort of a not so recent tamil film (Poovellaam Un Vaasam) of Ajith where its an arranged marriage decided with a quirk thought ending up (rather getting started up) to this new relationship.....!!

I have wondered & felt aghast quite a number of times on the dividing line between Vegetarianism / Non vegetarianism..... Love Marriages / Arranged Marriages...... AND Free will / Destiny.....!!

(Unconsciously I am starting only with my pet subject of EATING...you see...thats destiny !!!)

When people say proudly that theirs' is a love marriage, I wonder what they really mean by it ? Is it that they chose this man / woman from the entire choice available in the eternity...??

Its just that they developed an interest with some one who is arranged - by Divinity - to get into a marital relationship !!

OK OK, it was not the parents who took a call but them but actually there is little difference as any way things get forgotten / tramped upon by later part of details of LIFE.....!!

The marriages, the houses, the employments - and every little damn details of our petty lives are all organized by divine will in a queer logic which never gets unveiled to us in one shot.....!!

Some times every little change that happens in our lives (again it happens or we choose to make it happen - it does not make a difference really) is some thing only to get changed after some time.

While I am a part of the jubilant home, I should candidly admit that there is an inner voice which gently tells me to make out this new thing at the family as an opportunity to observe more and learn more about life and its design....!!

As I bless the would be couples to have the best of every thing, I also bow down reverentially in front of the huge all pervading LORD, the eternal match maker - who is oozing himself in every single transaction...(Paraththai maraiththathu paarmudhal bootham...).

Suchoo

Bull's EYE

During the whole of 2011, I did not read a copy of Frozen Thoughts....!! Being a regular buyer of this magazine for couple of years, I should say I had no reason to avoid it completely. Perhaps since its kind of a magazine that is not contemporary / current, I don't feel much bad about it - you can start reading it any time - either it is an old issue or a brand new one. Its all the same in terms of impact - rather, inspiration.....!!

TTR has increased the price to Rs.100/- a copy (from earlier Rs.80) and his image in the Jan 2012 issue captured my eyes from the news stand - perhaps for the first time he is getting flashed on the covers but it was a good photo with him standing on top of world (Globe), eyes closed AND with outstretched arms. It was as if he is inviting us to have a hug with him if we are ok for the price hike AND the slightly altered looks of the magazine.....!!

Without having any great reason, I missed to buy the Jan issue but made it a point to buy Feb issue - a nice saffron color cover which was mesmerizing......!!

As usual in the Boomerang Column (readers' feed backs), there were lot of diverse views about the change of the magazine - I read all of them nonchalantly. I am yet to go thru' all the other articles but just couple of the articles ("Voice of Ra" instead of "Voice of Love"....Huh ?? Of course Ra symbolizes love - if you had a glimpse of how he gives himself completely when he hugs his fans / admirers at the end of his lectures) but they were sufficient to provoke / induce me to write this post.

The Voice of Ra  was too good and I faintly remember that he has written this piece in one of his earlier issues - perhaps as an answer to a question - but then Golden words can always be repeated if its going to serve some purpose, right ?? To be candid, this unveiled me an important learning when I read it today than my earlier attempt - that is the beauty of our learning process / wisdom;
Its so subjective, so conditional and so unique......!!

As I read thru' the last para of the article, I suddenly realized that my passion on Teaching has all the six elements that he is talking about !!( 1.Certainty and Uncertainty. 2. Individuality and Connected-ness. 3. Having and Giving ) ......For those who are nursing a career passion on any field, perhaps this is the same truth but it dawned upon me quite like a thunderbolt on why I have been dreaming about an early retirement and take a violent plunge into what I am supposed to do.....!!

Though I have not stopped writing my long-ish sentences, I have developed a love for the simple and straight sentences of Ra (as he would like himself to be addressed) which gives the meaning of words in most precise and concise manner.

To couple with this nice article, I randomly ended up in two more articles which talked about a teacher's influence (article by a passionate teacher) and the last page article which speaks about student's attitude towards the teacher.......!! You call it fluke and coincidence but I consider it as a Baba Magic only.....!!

Love // Suren

Mundane Matters - 4 :: "Magnanimously Yours"

Dear All

I don't know if my earlier post in Tamil "Kosuru" bewildered you....

But I feel that it is one virtue that needs one more stamping from me in this vast agandam because because ... it just deserves it most than any thing else. Lemme continue the same topic in English.

Well, There are Oldies who whine and whimper about Kali Yugam...and keep sobbing about those great days bygone. It is my personal feeling that excepting for reduction of people's innocence (ignorance is bliss, right ?) in no sense our today is different from those days. In fact, as the borders between countries got shrunk with advanced means of transportation and the younger generation gets to know different cultures and attitudes, they are getting more broad minded - to be precise, more magnanimous....!!

As an off shoot of technology and innovative thoughts, Violence and Atrocities are too much today - no doubt - but was there not cruelty demonstrated in ancient times ? I strongly doubt !! In fact so much is getting talked about only today about how cruel is capital punishment. You never had a chance of even thinking about "sirachedham" and "kazhu" during Dynastic rules, right ??

Well, as a common man,I sincerely feel that the only thing we can consistently do to make this planet wonderful is by being bit more magnanimous AND capable of appreciating this virtue. The wrinkled hand of the old lady at Tambaram Railway station (reference to my KOSURU posting) is symbolic for the positive aspects of today's life. Regardless of people's current realities and complaints, it is amazing to see this type of positive demonstration on GIVING and SHARING.

Should we be always a TAKER ?

There are enough opportunities for every one of us to be a GIVER - and we don't have to chase ourselves to Tsumani affected area - For that matter, after 2004 it never recurred.....perhaps telling us to do right things without such reminders....

By not entertaining into unnecessary arguments with Auto Driver out of sheer habit, by being slightly more graceful to the Waiters - not just while tipping them but also to meet their eyes when we give them our "order", by being bit easy at hot headed souls - I feel we are all enriching Mother Earth with manure called magnanimity.

I carry no doubts about a brighter future if only we allow the simplest virtues not just to hit our eyeballs but also to flow thru' us...

Krishnaarpanam - As always..

Love // Suren

சொல்ல மறந்த கதை - மூன்று :: "கொசுறு"

அன்புடையீர்

கடையேழு வள்ளல்கள் பற்றி படித்திருக்கீர்கள் தானே ? பாரி, ஓரி ....என்று ஆரம்பிக்கும் அந்த பெருமக்கள் பற்றி ஒரு ஞாபகச் சுவடாவது மனத்தில் தங்கி இருக்கிறதா ?
இந்த அகண்டத்தில் எனக்கு மிகப்பெரிய வருத்தம் இது தான்.....!! மக்களுக்கு மறதி மிகவும் அதிகமாகி விட்டது....!!
இந்த தொடர் - சொல்ல மறந்த கதை - கருத்தே அதுதானே ?

எதற்கு இவ்வளவு பீடிகை ?

எனக்கு வள்ளல் என்ற சொல் மனத்தில் உடனே ஏற்படுத்தும் பிம்பம் புஸ்தி மீசை கொண்ட ஒரு மலையாளி - யின் கனிவான முகம் மட்டுமே !!
பாரி எப்படி இருந்தானோ எனக்கு தெரியாது..... என் காலத்தின் என் அனுபவத்தில் நான் கண்ட வள்ளல் பெருமான் இவன் தான்....!!
ஒரு இருபது வருடம் பின்னோக்கிச் செல்வோம்....வாருங்கள்....!!
என் நண்பர் குழாம் மதிய உணவு முடித்து மந்தமாக ஓய்வாக கல்லூரியின் அருகே ஒரு சிறிய பெட்டி கடை போல் தோற்றம் அளிக்கும் ஒரு பழைய கடைக்குச் செல்லும் காட்சி....
அந்த சிறிய (அநேகமாக ஐந்துக்கு ஐந்து அடி !!) கடையில் வாலிபர்களுக்கு தேவைப்படும் - அகண்டத்தில் கிடைக்கும் அத்தனையும் சீராக அடுக்கப்பட்டு.....எங்கள் வருகைக்கு எப்போதும் தயாராக நாயர்....!! எறும்பு போல் சுறுசுறுப்பு .... மாறாத புன்னகை....!!
சிகரெட் வழக்கம் இல்லாத எங்களைப் போன்ற "பழம்" மாணவர்களுக்கு பல்வேறு வகையில் பழ ரசங்கள்.....!! எங்களுக்கு மிகவும் பிடித்தமானது "வாழைப்பழ ஜூஸ்"....அநேகமாக தினமும் - விலை இரண்டு ரூபாய் இன்று ஞாபகம்....!!
சொல்ல வந்தது - அந்த சுவையான ஜூஸ் மட்டும் அல்ல....அவர் ஒவ்வொரு முறையும் தவறாது எங்கள் டம்ளர் பாதி அளவு ஆகும் பொழுது உவந்து அளிக்கும் அந்த கொசுறு ஜூஸ்....(அதுவும் கடையின் தடுப்பு தாண்டி வயிற்றை எக்கி அவர் எங்கள் டம்ளர் நோக்கி வரும் காட்சி......!! நாயர்......நீங்கள் என்றும் எங்கள் மனத்திலிருந்து அகல முடியாது...).
வளரும் வயதில் எப்போதும் காயசண்டிகைகளாக (மணி மேகலையில் அலையும் ஒரு அரக்கி பாத்திரம் - தெரியுந்தானே ?) பசியோடு வாழ்ந்த எங்களுக்கு - எங்கள் சொற்ப சில்லறையில் மனக்கணக்கு வாழ்க்கையில் நிச்சயமாக பாரியாக ஒரியாக பேகனாக இருந்தவர் அவர்....!!
நிற்க....!! மயிலாப்பூர் விவேகானந்தா கல்லூரியின் அருகே இப்போது கூட அந்த கடை இருக்கக் கூடும்....!! அந்த தெரு சற்றே மாறியிருக்கலாம்....வாகனங்கள் அதிகரித்து இருக்கலாம்.....நாயர் இன்னமும், கனிவோடு தேவையான அளவுக்கு "சற்றே" அதிகமாக இன்னமும் நிச்சயம் ஜூஸ் போட்டுக் கொண்டு தான் இருப்பார்....!! எனக்கு அதில் எள்ளளவும் சந்தேகமில்லை....!!
இது நாயர் பற்றிய மகாத்மியம் மட்டும் இல்லை....!!
போன மாதம் நடந்த ஒரு சிறிய நிகழ்ச்சி....!! அப்பா அம்மா இருக்கும் வீடு போக கருதி ஆபீஸ் லிருந்து தாம்பரம் நோக்கி செல்லும் பஸ் -ல் ஏறி ஒரு நாள் சென்றேன். தாம்பரம் ஸ்டேஷன் அருகே நடை பாதையில் முகம் கை காலெல்லாம் முற்றிப் போன ஒரு மூதாட்டி - கூடையில் கடைசி வாடிக்கை - யாளனுக்காக காத்திருக்கும் சிறிய அளவு பச்சை மணத்தக்காளி.....!!
என் அம்மாவுக்கு விருப்பமான ஒரு பண்டம் (எனக்கும் கூட.....) !!!
சட-டென்று நின்ற நான், குனிந்து "எவ்வளவு" என்று கேட்க "ஆழாக்கு பத்து ரூபாய்" என்று பதில் வந்தது....!!
சரி, குடுங்க என்று குரல் கொடுத்த நான் காத்திருக்க, பாட்டி அளந்தெடுத்த அளவுக்கு மேல் மற்றும் ஒரு அரை ஆழாக்கு கூடையில் மீதம்.....!!

மிகவும் இயல்பாக, அந்த மூதாட்டி அதையும் சேர்த்து பொட்டலம் கட்ட, நான் ஒரு கணம் "உணர்ச்சி வசப்பட்டேன்" ....!!
ஒரு வார்த்தை பேசாமல் என் கண்ணைக் கூடப் பார்க்காமல் இருந்த பாட்டிக்கும் அவள் சமூகத்துக்கும் இருபது ரூபாய் இயைந்து அளிப்பது தவிர நான் என்ன செய்மாறு செய்ய முடியும்.....?

ஐயன்மீர்....!! வள்ளல் தன்மை இந்த கடையேழு வள்ளல்களுடன் முடிந்து விடுவது அல்லவே ? என்னைப் பொறுத்த வரை மானுடம் வாழ்வதும், இன்று வரை மழை பொய்க்காது பொழிவதும் சரித்திரத்தில் இடம் பெற்ற இந்த கடையேழு வள்ளள்களால் - மட்டுமல்ல....!! இந்த கடைப்பட்ட பெரிய மனது கொண்ட நாயர்களாலும் மூதாட்டிகளாலும் தான்.....

நமக்கு ரோல் மாடல் ஆக அகண்டத்தில் ஆயிரம் பேர்.....!! இந்த சொல்ல மறந்த கதை சரித்திரத்தில் போய் சேராத என் காலத்து சாதாரண பிரஜைகளுக்கு.....!!

சுரேந்திரன்

Mundane Matters :: 3 - "Rises & Demolitions"

Dear All

I spent few minutes today in a demolished site quite close to my parent's home today.
Its in fact just one house away from where our home is; till recently, it contained a big house which is defnitely not old / ancient house that requires a complete demolition by any logic.....!!

It was not too long that we start living in this locality - I clearly remember the construction of our home 21 years back in the year 1991 during my college days. This demolished site contained a new house those days - with a couple living there with their two kids - their house got constructed just couple of years before our own. In fact the plot in between our home and this site also got constructed just an year before our home - so it was a nice beginning of a new street with three new houses getting built up all within a space of three years - our houses preceed a real big bungalow of the local big man who sold us all - the three plots which was in his possession.

We were neither too close nor remained total strangers to these neighbours; Within 10 years they moved else where and in the next 10 years, there had been at least 2 or three different tenants occupying this home. I moved to live in the city in the meanwhile after my marriage and whenever I reach to parent's place, it is always interesting to see little changes that happen in our locality including the change of residents of this first house of our street. It so happened that they finally sold off the home to some body AND the person who acquired the home decided to demolish the big house (all our plots are 1 1/2 grounds - quite big for middle class 800 - 1000 sq feet houses) AND build up a flat there....!!

Now what makes me write this musings in not about any sentimental value...but a macro thought about how lives of people undergo so much changes within a short span - with few instances like this where a plot of land has seen so much changes within two decades of time !! On the other hand, we also find people living a long life in a same house they are born and seeing all their ups and downs at the same house - either in city or village....!!

Few people's career / life graph changes quite often and are vulnerable to so much of highs and lows...while few others have such a stable (at least seemingly from outside) life and career thru' out their lives....!!

Few people have so much jerks in terms of health and accidents they encounter in lives while many other live without having a single ailment that compels them to visit a physician....!!

It is quite easy to empathize with any body around us with what ever he speaks, feels and thinks....when we appreciate his background AND with a little knowledge about where his roots are.....!! In fact I am beginning to realize that one becomes spiritually enlightened or - barest minimum - emotionally balanced more out of destiny than by his own free well...!!

I hope by now, you are convinced that it was not about the demolished house that referred in the subject line - its virtually about every damn thing that exist at AGANDAM - whether it is demolished or newly risen.....Its all the same at the bottom line.....!!

Krishnaarpanam // Suren

Musings....All the way

Dear Mate

Do you live in chennai ? Are you blessed to have a local weekly distributed at your home - free of cost ?? The name is normally local - I get Kodambakkam Times - for instance.

Apart from local news which could be specific to your locality, please watch out for two columns in this weekly - one by a Gentleman called Mr.T.R.Jawahar ("Point Blank") and another by Mr.K.Balakumaran ("Crank's Corner"). These two musings are printed thru' out chennai as a common piece in your locality TALK where ever you live.

I read these two columns with lot of interest AND feel they are quite enriching. In this week's issue, I particularly enjoyed the article called "Tamizhanda !!" in Crank's corner where he mocks at the duplicity of the Tamil Fervour....with qualitative humour spread across the article. "Bungle-O-Pongal" of Jawahar is also good where he touches upon the unique political atmosphere in the state where we have checked with Courts on which exactly should be celebrated as new year at TN !!

Well, leaving out more details of these two articles, I feel Musings is a perfect middle path between fiction and non fiction. It perfectly fits in between the two extremes - viz., stories, novels and other creative pieces where not just the writer, the reader too gets entangled with the story line, the plot and the characters...and quite demanding in terms of time when we read voluminous works; On the other hand, reading any type of non fiction - be it philosophy or even contemporary news, we become bit dry as they cater to the left side of the brain.

Reading random musings helps us to take best out of both world where there is good interesting appeal and also links us to contemporary news and philosophical thoughts.....and most importantly is too good for our time management. In fact writing musings has become bit of amateurish art these days where Tom, Dick and Harry (why ? myself too) attempt it to serve the venting out need. The depth of the articles of course determine the readership AND repeat readership.....and the economic theory of demand meeting up supply takes care of itself....!!

The most interesting thing that attracts me towards reading and writing musings is that it is close to individuals heart. The more it comes out from with genuine feelings, the more it appeals to the reader...!! It is not just for emotional appeal as the range / subject and the depth will provide food for the left side of reader's brain too....!!

Do I make sense ? Does Random musings make sense to you....? Life could be slightly more interesting if you try out "random musings" - either you pick it up from Chennai Times Weekly or from Google - any where from AGANDAM...!! Don't miss it folks....!!

Love // Suren

சொல்ல மறந்த கதை - 2 :: "Dalda"

தற்செயலாக நடக்கும் நிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன ? probability theory பேசி அற்புதமான இரசிக்க வேண்டிய பல விஷயங்களை தவற விடுபவர்களா நீங்கள் ? வேதனைதான்.....!!
கவலைப்படாதீர்கள்....உங்களுக்கும் என் அகண்டத்தில் இடம் நிச்சயம் உண்டு....ஆனால் பூலோகத்தில் மட்டும்தான் !!
பல்வேறு கோளங்கள் தமக்குத் தானே வகுத்துக் கொண்ட நெறியோடு இயைந்து இசைந்து மிதக்கும் இந்த அற்புதமான பிரபஞ்சத்தின், அகண்டத்தின் விஸ்தீரணத்தை இரசிக்காமல் பூட்டியிருக்கும் ஒரு அறையை ஒத்த இந்த பூமியன்னை மட்டுமே சாசுவதம் என்றே வாழ்ந்து முடித்து போவது உங்களுக்கு இசைவு என்பது.....எனக்கு என்னவோ வேதனை தான்....!!
பொறுமையாக மேலே படியுங்கள் - ஒரு ஐந்து நிமிடம் இந்த பாமரனுக்காக தானமாக அளிப்பீர்கள் தானே ?
என் வாழ்க்கையின் (அதாவது இந்த நிமிடம் வரை ) மொத்த சாரமே தற்செயலான நடந்த நிகழ்ச்சிகளும் அதனால் நான் பெற்ற நெகிழ்ச்சிகளுந்தான்...என்றால் மிகையாகாது...!!
Luck என்பார் சிலர்....fluke என்று அடையாளப்படுத்துவோர் பலர்... coincidence என்று உணர்ச்சியற்று ஒரு புன்னகையால் மட்டுமே அங்கீகரிப்பவர்கள் பெரும்பாலானவர்கள்....
நான் அவற்றுக்கு ஒரு அழகான பெயர் வைத்து இருக்கிறேன்....Baba Magic ....!!
இந்த அகண்டத்தின் அகலத்தை அளக்கும் வகையில் என்னால் பல கதைகளை பகிர்ந்து கொள்ள முடியும்....ஆனால் நீங்கள் புத்தி சாலி என்பதால் இன்று நடந்த ஒரு சிறு சம்பவம் மட்டும் சொல்கிறேன்...ஒரு பானைக்கு ஒரு சோறு பதம் பார்க்க போதுந்தானே ??

நேற்று இரவு வீடு திரும்ப வெகு நேரமாகிவிட்டது - அன்பு மகளுக்கு dance rehearsal நடந்த music academy கே ஆபீஸ்-லிருந்து போய் விட்டேன்...!! எங்கள் குடும்ப ஹோட்டல் ஆன saravana பவன்-ல் சிற்றுண்டி முடித்து காலை ஆகாரத்துக்கு ஒரு bread loaf வாங்கிக்கொண்டு வீடு திரும்ப 11 மணி ஆகிவிட்டது.

எனக்கு மனத்தில் ஒரு சிறிய எண்ணக்கீற்று - பிரட் டோஸ்ட்- க்கு எனக்கு சிறிய வயதிலிருந்து டால்டா மிக விருப்பம்....!! என் சக தர்மினிக்கு அந்த பண்டம் மேல் ஒரு அர்த்தமில்லாத அசூயை.....அதனால் நாங்கள் அதை வாங்குவதே கிடையாது....!! எனக்கு இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன விஷயங்களில் வீம்பு செய்து சண்டை பிடிக்க ஆவல் இல்லை.... (மனஸ்தாபத்திற்கு அகண்டத்தில் எத்தனையோ விஷயம் இருக்கிறது அல்லவா ? ....)

நேற்று ஒரு சிறிய எண்ணம் தான் - நானே என்னை சமாதானப் படுத்திக்கொண்டு விட்டேன்....(சிரிக்கிறீர்களா ? டோஸ்ட் செய்ய நெய்-யைக்காட்டிலும் டால்டா இன்னும் முறுகலாக வரும்....இதெல்லாம் தானே உணர்ந்து தெளிய வேண்டிய விஷயம்...!!)

சரி....வருவோம் கதைக்கு....!! இன்று காலை எங்கள் வாசல் படியில் கிடந்த நியூஸ் பேப்பர் மற்றும் ஆனந்த விகடன் எல்லாம் குனிந்து எடுத்த நான் விகடன் தாத்தா அன்பளிப்பாக தந்த sachet பக்கெட்-ஐ பொறுக்கிய எனக்கு இன்ப அதிர்ச்சி.... gold winner DALDA packet !! மற்றுமொரு baba magic ... !!!!!
என் நாக்கை மென் மேலும் வளப்படுத்த இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் ......
கதை கவிதை நாடகம் எல்லாம் சுவாரஸ்யம் என்று எவர் சொன்னார் ?

உமது வாழ்வின் - இது போன்ற சின்னச் சின்ன அற்புதங்களை உற்று நோக்கி உற்சாகம் பெறுங்கள்....!!

சொல்ல மறந்த இது போன்ற கதைகள் தான் ஐயா வாழ்வின் சாரம்.....!!
கிருஷ்ணார்ப்பணம்....
சுரேன்

Mundane Matters ::: 2 "Sentiments & Ceremonies"

Dear All

Our apartment is a one having front balcony.
We are blessed to have an old flat with a nice name ("SUPRABAATH" written too prominently on the face of it) when we reach out for the balcony to brush our teeth in the morning...!!

Want you to appreciate the fact that its nothing but divine will to have such an auspicious sanskrit name hitting (blessing ??) our eye balls on the beginning of each day added to "rama.....krishnaa" songs of the Shop cum Temple adjacent to this SUPRABATH flat.
Don't you subscribe to this view ?
See we never pay the money thinking in mind too much about such little things that are outside the flat that we buy....as many times we are so much glued to what is available within the flat AND on sense less numbers tagged as living area, plinth area, common area and so on....!!
Have you ever realized that these numbers do not mean any thing directly linear to our happiness and mental peace AFTER we occupy our home;
Its always about our smartness at the time of purchase - nothing more , nothing less...!!!

Now comes today's specific MM
(mundane musing....yeah, you just read a prelude in my typical style...because you do not appreciate the value of my specific contribution today without understanding the background / backdrop - in this case "front drop" - of the mundane thing about which I am speaking).

Most of the days, I mean - whenever I brush my teeth around Six AM in the morning, I witness a familiar sight where an old man (retired) walking out along with his son out of Suprabath Flat.

The family is some thing which we don't know much about - at the same time not some thing completely strange....!! The ladies of that particular flat has come to our home for Madhoo's birthday along with a kid in their home - at least for 3 or 4 years so far
(and may be for KOLU at our home too - not sure !!).
I wave my hand at the old man whenever I pass him bye BUT the son - who is the head of the family & could be of my age - never even meets up me into my eyes. This young man - being bit reserved and not too social - I always respect his personality and have never tried to get any closer to him.
For that matter, even myself not a great extrovert when it comes to acquiring new contacts....!!

So this familiar sight in the morning is this.....try to visualize along with me !!!
The old man walks out feebly with a HELMET in his hand followed by his son bringing his two wheeler behind him.
After they cross the main gate, the old man gives way for the son to overtake him and proudly look at his son getting atop the bike.
The son takes out a long hand kerchief and artistically puts it on his head, adjusts it quite patiently enjoying his little act.
The father just stands staring at this ritual with helmet in his hand, waiting for his son to feel at peace about the kerchief on his head.
Then, there is the most important moment - according to me - of the morning ritual. The father hands over the helmet to his son who with both hands accepts it with lot of grace AND wears it with all humility as the father proudly looks on.
It reminds of ancient times when the King hands over the mani magudam to the prince after his retirement....!!!
After this ceremony, the son kicks the motorbike starter and rattles by without even looking at his father & glancing at his home. The father waits for a couple of moments and sets off for his morning walk in the opposite direction.

This sight is some thing (so beautifully repetitive without even a milligram of change in the sight) is some thing too trivial but having witnessed it at least 300 times so far in the past 6 years entices me with an in explainable joy and excitement.

I get a strong feeling that this incident per se communicates too much than what one can see AND tells too much about the sentiments that individuals possess in their lives.

For that matter, I don't have many sentiments in my own life, but who stops me from enjoying and respecting about others' particularly when it is irresistibly demonstrated to me (almost) every day morning, huh ?

Love // Suren

சொல்ல மறந்த கதை - 1 :: " Blue Tooth"

நமது வாழ்க்கையில் சுவாரஸ்யமே நாம் மறந்து போய்விட்ட அந்த அற்புதமான கதைகளில் தான்....!!

ஒரு வகையில் பார்த்தால் நமக்கு நமது முதலமைச்சர் போல் selective amnesia இருந்தால் தேவலை என்றே தோன்றுகிறது - அதாவது இன்னும் ஒரு படி மேலே....!!
மறந்து தொலைக்க வேண்டிய கசப்பான நிகழ்ச்சிகளை விட்டெறிந்து நாம் சந்தோஷித்த நமக்கு திருப்தி அளித்த மிகப்பல சொல்ல மறந்த கதைகளை நம் மூளைக்குள் அடுக்கி வைத்தோம் என்றால் ஒவ்வொரு நாளும் ஆனந்த வைபோகமே ...!!

Mundane Matters என்று தலைப்பிடப்பட்ட என் எண்ண அலைகள் (musings ) சொல்லும் அதே செய்திகளைத் தான் தமிழில் எழுதப்போகிறேன் இந்த தொடரில்....!! வாழ்க்கையின் அற்பமான சில கணங்களின் அற்புத கோவையாக எழுத இருந்த கட்டுரை, நேற்று நடந்த ஒரு சிறு சுவையான சம்பவத்தினால் - ஒரு கட்டுரையாக எழுதி முடிக்கப்படாமல் ஒரு தொடராக விரியப் போகிறது....தமிழிலும் ஆங்கிலத்திலுமாக...!!

இது என் வருங்கால ஞாபகத்திற்கு மட்டுமல்ல. என் அன்பு மகளுக்கு நாளை (தன் நண்பனாய் வலம் வரும்) தகப்பனைப் பற்றி அவன் வாழ்ந்த தன்மை பற்றி கொஞ்சமாய் பிரமிக்க வைக்கும் இன்றைய ஒரு பேரிளைஞனின் (பேரிளம்பெண் - க்கு எதிர்ப்பதம் என்னவோ ?) போராட்டச் சவால் என்றும் எடுத்துக்கொள்ளலாம்.
அதைவிட முக்கியமாக படிக்கும் உங்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் உங்கள் சொல்ல மறந்த கதைகள் பற்றி நினைவுறுத்தவே எழுதுகிறேன் .....!!
இதைப்படிக்கும் நீங்களும் நானும் ஏதோ ஒரும் புள்ளியில் ஒரு சம்பவத்திலாவது சேரும் வரை பொறுமையாக படிப்பீர்கள் தானே ??

நிற்க...இனி வருவோம் என் நேற்றிய சம்பவத்திற்கு.....!!
நாளை அதை விட சுவாரஸ்யமான நிகழ்ச்சி வரும் முன், ஞாபகப்பிசகான என் மூளையிலிருந்து இது முழுவதுமாக கழன்று தொலைக்கும் முன்...!!

அற்புதமான குரு வாரத்தில் (அதாவது வியாழக்கிழமையில் ) வழக்கத்தை விட கம்பீரமாக office போகும் என் உருவம் எங்கள் flat வாசலில்.....கார் நோக்கி - வெள்ளை சட்டையோடு ...உங்களுக்கு தெரிகிறதா ? சற்று உற்று கவனியுங்கள்....என் முகத்தின் இடப்புறம் காது பக்கத்தில் (மச்சமல்ல ) கருப்பாய் hands free தெரிகிறதா ? ரொம்ப சந்தோஷம் !!

வாழ்க்கையில் முதல் முதலாக ஏற்படும் சின்ன சின்ன மாற்றங்களை இயந்திரமாய் ஏற்றுக்கொள்ளும் பிரகுதியா நீங்கள்....? இந்த கட்டுரை உங்கள்ளுக்கு நிச்சயம் கிடையாது - விலகி விடுங்கள்....!!
ஒரு basic model கைபேசியை கிட்டத்தட்ட சாகும் வரை தங்கப்போகும் பிரிய வஸ்துவாய் நினைத்து முழு திருப்தியாய் வாழ்ந்து வந்த எனக்கு தலைவலியால் வந்த ஒரு திருப்பம் இந்த blue tooth எனப்படும் மாய வஸ்துவும் இந்த கிருதா போன்ற அதன் சாதனமும்.....!!
அது கூட என் காந்திய மனசாட்சி புது கைபேசி வாங்கி கொள்ள இசையவில்லை.
கிட்டத்தட்ட அண்ணா ஹசாரே போல் சமரசம் தான் செய்து கொண்டேன்....!!
என் தர்மப்பத்னியை பிரிய வார்த்தைகள் சொல்லி புது கைபேசி வாங்கச் செய்து எனக்கு அவள் உபயோகித்து வந்த பழைய வஸ்துவை எடுத்தக் கொண்டேன்; புத்தாண்டு தள்ளுபடி விலையில் எனக்கு என் நரைக்க ஆரம்பித்து விட்ட தலையின் அடியோரத்தில், கன்னங்கரேல் என்ற கிருதா போல் இந்த புதிய வஸ்து....!!
கிளுகிளுப்பான ஒரு மன நிலையில், சமையல் மேடையின் முன்னால் நின்று கொண்டு ஒரு அதிகப்படி உற்சாகத்தோடு beet root நின்ற படியே நறுக்கிக் கொடுத்தேன்....என் lunch -ல் கறி அமுதம் வேண்டாமா ?
நான் வீட்டை விட்டு கிளம்பும் நேரம் 6 40 - அப்போது தான் பஸ் பிடிக்கமுடியும்....!! அன்று city ஆபீஸ் போவதாக plan இருந்ததால், சிறிது கூடுதல் நேரம் கிடைக்கும் என்ற உற்சாகம் மனத்தில் !!
மதிய உணவை மேலும் வளப்படுத்த தேங்காயை உடைத்து துருவி கொடுத்த எனக்கு மனசெல்லாம் blue tooth பற்றி எண்ண அலைகள்....!!
கிளம்புவதற்கு பத்து நிமிடம் முன்னால் எனக்கு இந்த கருவியை உபயோகப்படுத்தும் முறை பற்றிய உபதேசம் என் இல்லாள் மூலம் கிடைத்தது.....!! மிகவும் பொறுமையாக சொல்லித் தந்தாள் பாவம்....!!
பிறகு ஓரளவு ஞானம் பெற்று கிருதா போன்ற அந்த வஸ்துவை கழற்றி மாட்டி, அணைத்து ஒளிரவிட்டு, அப்பப்பா ... "ஆத்ம ஞானம் அதி சுலபம்" என்று எப்படி சொன்னார்களோ தெரியவில்லை....!!
புரிந்ததாக தோன்றும் விஷயம் ஒரு நிமிடத்திலேயே தடுமாற வைத்து நிறைவை நோக்கி ஏங்க வைக்கிறது.... "யாதனின் யாதனின்...." என்று தொடங்கும் திருக்குறள் உதட்டில் மின்னி மறைகிறது.....!!
சுபம்....
இதோ இந்த வீட்டின் தலைமகன் முழு உடுப்போடு கம்பீரமாக புறப்படுகிறான்...
கணினி பை ஒரு தோளில் ஊசலாட மறு கையில் மதிய உணவுப்பை....!!
மிகவும் நிதானமாக புறப்பட்ட காரில் காதில் கருப்பு கிருதாவோடு நாளெல்லாம் வரப்போகும் தொலைபேசி உரையாடலை விஞ்ஞான ரீதியில் இன்று எதிர் கொள்ளப் போகிறான்.....!! சற்று மெதுவாக பேசினால் கூட போதும்....நடக்கும் போதும் உட்காரும்போதும்...மிக நளினமாய் உறுதியாய் உரையாடப்போகிறான்....!!
அரை கிலோ மீட்டர் கூட தாண்டவில்லை.... தொலைபேசியின் அழைப்பு. மிகவும் கிளுகிளுப்போடு காரை ஓரமாய் நிறுத்தி (காரும் புதுசு.... காது வளையமும் மிகப் புதுசு.... என்ன செய்ய....?), காதருகே விரலை கொண்டு போய் (சற்றே) அங்கங்கே தடவி, புத்தானை அழுத்தி, கம்பீரமாய் ஒரு குரல் "ஹலோ "...தர்மபத்தினி தான்....சற்று படபடப்பாக பேசுகிறாள் ....."அப்பா... பீட் ரூட் கறி வெக்க மறந்துட்டேன்... திரும்ப வர முடியுமா ?" குரலில் ஒரு (வழக்கமில்லாத) ஆதுரம்....குற்ற உணர்ச்சி ...கிட்டத்தட்ட அந்த கறியை செய்த ப்ரும்மாவே நான் என்பதால்....!!
ஒரு க்ஷண சஞ்சலம் தான்...உறுதியாக பதில் சொன்னேன்...."போனால் போகட்டும்...சாயங்காலம் சாப்பிடறேன்".
சமயத்தில் நான் இந்த மாதிரி தெளிவாக விவேகமாக முடிவு எடுப்பது உண்டு.....நம்புங்கள்.....!!
இது .... "beet root " - blue tooth ஆன கதை மட்டுமல்ல....!ஒரு சிறிய மாற்றம் என் மனத்தை எக்கு போல் உறுதியாக்கிய கதையும் கூட....!!

கிருஷ்ணார்ப்பணம்....

சுரேன்

A New year.....one more beginning.....!!

Dear All

While lying in bed with eyes closed last night - as I was hearing all the noises in the street and hysterrical HAAAAPPPPPYYYYYYY NEEEEEEYYYY YEEEAAAAR in our street in the back of the mind , I think I started writing this music - I am sorry - musings....!!

Well, Before going to the subject, I had a sleeping pill for the first time in my life yesterday out of sheer helplessness. Wanted to have a real good sleep as I had slept just 4 hours for the past 5 -6 days....

it was indeed a great experience to take a sleeping pill you know !!

It did not knock me down completely but I enjoyed immensely the gradual settling down of mind AND without much fuss I was going into the sleep mode in a subtly different manner.....This is just an interlude....

Well, I happily remember a poem that I wrote 5 years back and proudly posted in our notice board of my previous office - getting sincere hand shakes / appreciation for it. It was about the purpose of taking new year vows & urging every one to use it as a powerful tool.

(now when I look at this particular piece of mine - it was only a pseudo poem OR a premature baby for your better understanding)

It always happens like this to me.....I have never felt great about my school days / college days when I think about it now. So are my old poems which look bit queer AND having lot of possibilites of amendment

Well, AdiSankara proclaimed "punarapi jananam punarapi maranam" - to push us to a corner and start chanting GOVINDA GOVINDA..!!

We understand it, appreciate it but then, never carry it for too long in our minds as we have too many other things to handle in lives....!!

Just to assure you all, I do have the same problems that you too have @ your hand.

But then, always a new year had been quite special day for me ever since my child hood. There is a certain bliss / aura around it and has always put me into introspection mode. Being equidistant from my Birthday (which falls in June), I enjoy these two days though I get doomed and depressed on all other 363 days (I am sorry, this year its 364, isn't it ??)

Coming back to WHY I quoted Bhaja Govindham above, New year, above all unexplainable blissess AND serious / sincere Pledges that many of us take.....is a simple and straight truth which is in front of us unmasked AND without a doubt.

YES, its a new beginning and an opportunity for us to say "CHALO"....or "ChOD DHO"....!!

Yeah, Adhi Sankara almost threatens we might have to live again and again if we fail to keep the Lord in memory; In fact I have started some JAPAM in a limited way during 2011 about which I had written in this blog not long ago...

But then, I still have a strong doubt about why to scare about REBIRTH ?

To experience all the goods and bads of this beautiful planet once again and learn things from basics seems to be an exciting possibility for me.

How does the above statement relate to this subject line ?

Comrades, Every new year is a simulation for a new birth - if we are willing.

If we learn to appreciate Jan 1st in its truest worth, then.....its very much possible to retire back & lay down in mother earth without any regrets on ....31st Dec

(like how I was yesterday ....eating a sleeping pill ALMOST like a ....... CORPSE)

My sincere wishes to every one who trespasses AGANDAM....not only for this new year but for every new beginning yet to come in your lives.

No more heart burns / brudings.....Chalo....!! Aagae kaam bahuth hai.....!!

Regards // Suren